In beeld: alle generaties SuperVan

De witte busjes van de aannemer, de koerier en de loodgieter roepen zelden tot nooit hebzucht op. Hoe anders is dat met de SuperVan; het ultieme busje van Ford is niet te koop, maar wekt altijd begeerte op.

Op het Goodwood Festival of Speed heeft Ford de nieuwste SuperVan laten zien: de Ford Pro Electric SuperVan. Dat volledig elektrische prototype is geïnspireerd op de nieuwe E-Transit Custom. De extreme bedrijfswagen wordt tijdens het Festival of Speed bestuurd door Le Mans-racer en elektrisch record-specialist Romain Dumas. Dat er een coureur achter het stuur zit, is geen overbodige luxe: de nieuwe SuperVan is goed voor zo’n 2.000 pk. Dat vermogen komt van vier elektromotoren, die hun kracht halen uit een vloeistofgekoelde 50 kWh-batterij.

‘Minstens zo buitenissig’

De Ford Pro Electric SuperVan is in het diepste geheim gebouwd. De extreme superbus is ontwikkeld door Ford Performance. Het exterieurdesign komt van het Ford Design-team in Keulen, terwijl de bus uiteindelijk is gebouwd door STARD in Oostenrijk, specialist in elektrische rally- en racetechnologie. Een Nederlands tintje is er ook, want de Nederlander Amko Leenarts is bij Ford Europa verantwoordelijk voor de designafdeling — en daarmee dus ook verantwoordelijk voor deze SuperVan. “Het was een prachtige kans om deel uit te maken van de iconische SuperVan-dynastie en opnieuw te bedenken wat de SuperVan in de 21ᵉ eeuw zou kunnen zijn,” vertelt hij. “Het vierde hoofdstuk van het SuperVan-verhaal moest minstens zo buitenissig zijn als voorheen, met als resultaat de snelste, krachtigste en extreemste SuperVan tot nu toe, met behoud van het Transit-DNA. De proporties van de Ford Pro Electric SuperVan laten zich lezen als een dramatische versie van de E-Transit Custom en de lichtbalk aan de voorkant creëert een futuristische look. Zo is deze nieuwste SuperVan het absolute toppunt van de Transit-designtaal.”

Formule 1-motor

De geschiedenis van de SuperVan begon in 1971, toen Ford bedacht dat het aardig zou zijn om de motor van de Le Mans-winnende GT40 in een Transit te monteren. Centraal achterin overigens, dus echt praktisch was deze Transit niet meer. Toch smaakte deze formule naar meer. Daarom kwam Ford in 1984 met de SuperVan 2. Deze bestelraket op basis van de Ford Transit MK2 maakte gebruik van de monocoque van Fords C100 Groep C racewagen en de bijbehorende 590 pk sterke Cosworth V8-motor. Leuk detail: het koetswerk bestond voor maar liefst 7/10e deel uit glasvezel. Deze brute machine werd later herboren als Transit MK3 ‘lookalike’ SuperVan 3, die het nog bonter maakte met een 650 pk sterke Cosworth Formule 1-motor. Deze SuperVan 3 was de eerste die gebruikt werd om een nieuw model Transit te promoten; de eerste twee SuperVans werden juist gebouwd tegen het einde van de levenscyclus van de Transit waarop ze gebaseerd waren. Ook de vierde SuperVan, die nu debuteert, dient om een geheel nieuwe Transit te promoten.